Bez tytułu

staram się o tego bloga, nie wiem jak długo będę dbała o jego wygląd.. nie wiem kiedy stracę nadzieje na to, że któreś z was może mi pomóc.. nie wiem..

miałam za słabą psychiką by wytrzymać wtedy, teraz zapewne też zasłabnę, gdy tylko wywiąże się z pajęczyny życia, gdy zaślubię deszcz..

* * *

powiedzieć choć słowo i nie zadławić się nim..

słowo i słowo.. plątanina dźwięków,

kłamliwych spojrzeń,

brudnych rąk, złożonych w obłudnym geście pokoju..

kłamstwa mają lepszy budulec, kleją się..

prawda jest krucha..

jak stąpanie po lodzie..

prawda ma jakąś pradawną moc,

którą ludzie jej nadali, gdy żyli w jaskiniach..

gdy nie mieli światła..

gdy nie czuli ciepła..

stworzyli coś, z czego mogli czerpać radość..

a skoro ludzie ją stworzyli - jest krucha..

jak sam człowiek..