Strach Cię obleciał?!

boisz się.. spójrz za siebie.. odchłań.. czarna, głucha odchłań.. widzisz w niej siebie.. przyjrzyj się.. myśli.. tylko powiększają twój strach.. wspomnienia.. jak głupim się Tobą bawią.. spójrz, dojrzyj swój strach.. przed codziennością.. przede mną.. przed samym sobą.. Dlaczego zawsze się czegoś  boimy? To właśnie strach popędza nas jak bat do pracy.. pracy nie tylko codziennej.. strach nie tylko przed tym, że nie zdam.. pracy nad sobą.. strach, że nie zdołam się obudzić, kiedy będą tego oczekiwali.. a dziecko się nie boi.. zawsze pełne ufności.. gotowe na takie czyny jakich najśmielsi z nas by nie dokonali.. nie świadome na jakie ryzyko się wystawiają.. a może właśnie kluczem jest nie wiedza i nie świadomość.. tylko dlatego czasem zapominam o tym ile mam lat, czego ode mnie oczekują, kto na mnie czeka w tej chwili, i czy przypadkiem nie powinnam się znaleźć w szkole.. zapominam.. po prostu idę ulicą z rozwianym włosem, nie boje się, macham ludziom, patrzę na ich zdziwione twarze, jak powtarzają z nadzieją, że przyszła kolejna idiotka.. właśnie wtedy życie nabiera sensu, ja i mój egoizm wracają i jego wtedy nie ma...wtedy jest cudownie..