Zaufanie

dlaczego ja wciąż rozpaczam? może dlatego, że nigdy nikomu naprawdę nie zaufałam.. nie raz chciałam.. nie raz próbowałam, wydawałoby się, że jestem nic nie stoi na przeszkodzie, żeby powiedzieć choć słowo, zacząć dręczącą rozmowę.. wmawiałam w siebie, że muszę mu to powiedzieć.. oczekiwałam, że to mi pomoże.. lecz gdy tylko go widziałam nie mogłam wyksztusić z siebie słowa, one po prostu grzęzły w gardle.. nie potrafiłby zrozumieć.. wszystkiego.. zbyt trudno zrozumieć drugiego człowieka, nie widać, że coś go wyżera od środka, ale teraz to już nie ma znaczenia.. po raz kolejny nie zaufałam.. spójrzmy prawdzie w oczy – ja się boje ludzi..